یکی مارو بگیره ه ه ه

دیشب با پوری رفتیم پارک نزدیک خونمون.رفتیم سمت وسایل بازی دییم هیچکس نیست.از فرصت استفاده کردیم و یه دل سیر با اینا بازی کردیم.وااای این سرسره پیچ پیچیه از همه بهتر بود.همینطور که بازی میکردیم، دیدیم چند تا خانواده با بچه هاشون اومدن.ما هم بی توجه به اینکه دارن نگامون میکنن، کودک درونمونو آزاد آزاد گذاشتیم تا بعد از مدتها بهش خوش بگذره.یهو دیدیم مامان بابا ها هم سوار تاب و سرسره شدن و تا به خودمون اومدیم دیدیم صدای خنده و شادی ما بیشتر از صدای بچه هاست.یعنی در این حد که میخواستیم سوار سرسره شیم به بچه ها میگفتیم صبر کنین اول ما سوار شیم بعد شما.